“Que no, que no, que no nos representan”, o repensando la relación entre investigación y activismo a partir de nuestras experiencias vividas
Metadata
Show full item recordEditorial
Ankulegi Asociación Vasca de Antropología
Materia
Activismo Investigación Movimientos sociales 15M Antropología comprometida Activism Research Social movements 15M movement Implicated anthropology
Date
2015Referencia bibliográfica
Sanchez Cota, A.; Sebastiani, L.,“«Que no, que no, que no nos representan», o…”. Ankulegi 19 (2015): 43-58.[http://hdl.handle.net/10481/41596]
Abstract
En este artículo reflexionamos sobre las posibles maneras de articular investigación y activismo desde nuestro posicionamiento como antropólogos comprometidos social y políticamente. Destacamos que desde la antropología crítica se han aportado contribuciones alrededor de dos ejes principales: la democratización de los mecanismos de producción del conocimiento y la politización de sus contenidos de cara al fortalecimiento de los movimientos sociales. Recorremos nuestra experiencia vivida en el contexto del 15M granadino para analizar algunos casos concretos de dificultades y desencuentros entre investigación y activismo. Resaltamos las ventajas de una participación implicada y avanzamos una propuesta política y metodológica basada en el “agobio” y el “desahogo”. In this paper we take a stance as socially and politically committed anthropologists
and we argue about the possible ways to bring together research and activism. We emphasize
that critical anthropology has provided contributions based around two core ideas: the
democratization of knowledge production mechanisms and the politicization of its contents
aiming to strengthen social movements. We look over our experience in Granada’s 15-M
movement in order to analyze certain cases of difficulties and disagreements between
research and activism. We underline the advantages of committed involvement and we put
forward a political and methodological proposal based on “stress” and “relief”. Artikulu honetan, ikerketa eta aktibismoa artikulatzeko modu posibleei buruz
hausnartuko dugu, sozialki eta politikoki konprometitutako gure antropologo jarreratik. Antropologia
kritikotik bi ardatz nagusiren inguru ekarpenak egin direla nabarmentzen dugu:
ezagutzaren ekoizpen mekanismoen demokratizazioa eta horren edukien politizazioa, mugimendu
sozialen indartzeari begira. Granadako M15eko testuinguruan bizi izandako esperientzia
ekarriko dugu, ikerketaren eta aktibismoaren arteko zailtasun eta desadostasun kasu
zehatz batzuk aztertzeko. Parte-hartze inplikatuaren abantailak nabarmenduko ditugu, eta
“larritasunean” eta “lasaitasunean” oinarritutako proposamen politiko eta metodologiko bat aurreratuko dugu.